Każdy z nas ma takie chwile, że staje się pocieszycielem. Komuś bliskiemu jest źle i staramy się jakoś pomóc. Możemy koić jego smutki na różne sposoby – czasem samą obecnością, czasem czynem, a czasem słowem. Co mówimy najczęściej? Jest kilka standardowych tekstów, ale dziś skupię się na jednym z nich. Na takim, którym przekonujemy naszego smutasa, że nie powinien się przejmować, bo są inni, którzy mają gorzej. To truizm, a czy działa pokrzepiająco?